Ang Paghigalaay (A Cebuano Poem)

Ang mag amiga nga tinuoray,

Maghigugmaay dili magplinastikay.

Kung kinsa jud ka, ika’y dawaton,

Di kay kaila raka kung naay kinahanglanon.

Sa panahong naa kay problema,

Dili sila malipay na naa ka anang kahimtanga,

Bagkus ila kang tabangan,

Ug dili jud ka nila biyaan.

Mag-away man mo panagsa,

Ayaw paabti na maabot ug simana,

Ayaw pa dala sa imong garbo,

Maguba jud na inyong pagkaamigang gibuo.

Magkasinabtanay sa gagmayng butang,

Magkinatawanay nga murag way katapusan.

Sa imong mga sekreto, nakahibaw sila,

Pero di na nila e sabasaba.

Murag inahan kung gihigugma,

Murag amahan kung mangasaba,

Murag igsuon ngas ugsugan,

Ug labaw pas uyab kung ikaw alagaan.

Mag amigang hantod sa kamatayan,

May unta ang usa’g usa dli kalimtan.

Ayaw e balawala ning butanga,

Kay panagsa ra kay ni makit an labi na karong panahona.